De kerstbrunch - een mini kerst thriller van AnneVera

Een influencer doet haar intrede in een leuk, hecht gezin, en weet daarbij het hele gezin te ontwrichten.



Laura voelde zich zoals een zwangere vrouw zich voelde die op het punt stond van bevallen. Ze legde de laatste hand aan de voorbereidingen van het Sinterklaasdiner. Ze was op een prettige manier gespannen. Vol verwachting, zoals ze ook als kind deze dag had beleefd. Binnen een uur zou haar gezin voorgesteld worden aan de nieuwe verloofde van hun oudste zoon John. Ze was trots op hem. Natuurlijk, zij was zijn moeder en moeders zijn nu eenmaal trots op hun kinderen, maar los daarvan wees alles erop dat hij in de toekomst goed terecht zou komen. Hij was een goede leerling. Hij had vlot het voortgezet onderwijs doorlopen en daarna had hij zich ingeschreven voor de studie bouwkunde. Inmiddels was hij ingenieur. Aankomend jaar zou hij afstuderen als architect. Ze twijfelde er niet aan dat hij dat met vlag en wimpel zou halen. John was ambitieus en ondernemend, want naast zijn enerverende studie had hij al een inschrijving bij de Kamer van Koophandel. Zijn bedrijf leverde nog niet veel op. Het diende meer als visitekaartje voor later. Hij deelde prachtige Cad Cam tekeningen op zijn website. Aan de ontwerpen kon je al zien dat hij talent had; hij was vooruitstrevend en ontwierp bijzondere bouwwerken. Zijn interesse in architectuur had hij van zijn vader, haar man Hans, die een succesvol makelaarskantoor runde.

Hun dochter Manon was al even ambitieus, maar had het avontuurlijke karakter van moeders kant. Op dit moment liep ze stage in Nieuw-Zeeland. Ze wilde eerst meer van de wereld zien voor zij zich in Nederland vast wilde leggen. Ze nam nu nog allerlei banen aan maar ze probeerde wel iets te vinden wat bij haar studierichting paste. Soms lukte dat niet en dan solliciteerde ze als au-pair. In het verleden had ze wel goede stageplekken gescoord en kon ze bij voedselbedrijven aan de slag. Dat sloot goed aan bij haar studie als voedingsdeskundige. Op dit moment werkte ze als productiemedewerkster op een farm voor natuurproducten, hetgeen haar erg goed beviel. Ze kon veel uren buiten doorbrengen en het was leerzaam. Over een paar maanden zou ze weer terugkeren naar Nederland.

Hun jongste zoon Dave was heel anders dan zijn oudere broer en zus. Dave had het zachtaardige karakter van zijn vader; altijd een beetje dromerig en afwezig, leek wel. Hij was minder ambitieus dan het stel dat boven hem kwam, maar Laura was er van overtuigd dat hij ook goed terecht zou komen. Hij was zijn richting nog aan het bepalen. Zijn interesse lag meer bij creatieve beroepen. Ook de horeca trok hem wel.

Ze vormden een leuk gezin, dacht Laura trots, terwijl ze aan de tafelschikking begon. Ze dacht met plezier terug aan het moment dat John haar opbelde met de vraag of hij een introducé mocht meenemen. Tamelijk schuchter had hij eraan toegevoegd dat hij sinds kort met een leuke vrouw omging. Door de telefoon was hij erg enthousiast over haar geweest. Het was Suuz voor en Suuz na. Glimlachend dacht Laura aan dit moment terug, terwijl ze met een pan in haar ene hand en een pak chocomel in de andere ze de bekende piepjes van een binnenkomend Facebook bericht op haar telefoon hoorde. Toch maar snel lezen. John communiceerde nu eenmaal graag op die manier.

'O ja mam, Suuz is een veganist'.

'Kon je dat niet eerder vertellen, ik heb alles al voorbereid.'

'Hoezo dan?'

'Laat maar, je ziet wel wat we eten!'

Dit was wel een domper op haar voorbereidingen. Teleurgesteld dacht ze aan haar garnalencocktail, de saucijzenbroodjes en de kipnuggets. Ze had nog wel zo graag indruk met deze gerechten willen maken. ‘Mannen’, dacht Laura ‘ze stonden er nooit bij stil hoeveel werk ze had aan het voorbereiden van het eten’. Suuz zou het moeten doen met een blokje kaas. Het was niet anders.

‘Alles onder controle?’ Hans streelde haar liefkozend over haar billen.

‘Ze is veganist,’ mompelde Laura; kennelijk onhoorbaar voor haar echtgenoot, want hij reageerde niet. In plaats daarvan zocht hij met aandacht een goede rode wijn uit. Laura wist dat hij de “Chateau Montus” had aangeschaft met in zijn achterhoofd de eerste kennismaking met zijn aanstaande schoondochter.

‘Is ze er al?’ Dave kwam met rode wangen van de frisse buitenlucht binnenstormen.

‘Nee, maar als jij je nu niet snel opfrist zal ze niets met je te maken willen hebben.’

Dave gehoorzaamde, tegen zijn gewoonte in, en snelde gedwee naar boven. Hans keek haar met een blik van verstandhouding aan.

Nog geen kwartier later stapte John binnen, zijn kersverse aanstaande verloofde voor zich uit duwend.

Laura haastte zich om snel haar schort af te knopen, niet omdat ze al klaar was met haar keukenwerkzaamheden, maar zich ineens bewust van de rommelige indruk die ze maakte. Zo achteloos mogelijk gooide ze het schort met vlekken over een keukenstoel. Haar hand snel en zo onopvallend mogelijk over haar broek om ze schoon te vegen stapte ze naar voren, terwijl ze de jonge vrouw met open mond aan staarde.

‘Welkom in onze familie’, hoorde ze zichzelf zeggen, met een stem die niet op de hare leek.

De jonge vrouw had haar een beetje uitdrukkingsloos aangekeken en haar een gemanicuurde hand toegestoken. Haar handdruk was slap en ontwijkend. Ze hoorde Suuz iets prevelen wat op een ‘aangenaam’ leek.

John stapte kordaat naar voren en pakte met beide handen enthousiast de frêle vingers van de jonge vrouw. Hij legde ferm zijn knuisten om haar handpalm en schudde er flink mee heen en weer. Het leek Suuz niet te deren. Laura zag zelfs iets van interesse in de ogen blinken van de vrouw. Een glimlach verscheen op haar gezicht. Naast haar zag ze John voluit staan glunderen, ogenschijnlijk tevreden over de enthousiaste reactie van zijn vader.

‘Ik ben Dave’, hoorde Laura haar jongste zeggen. Met uitgestoken hand liep hij op het jonge stel af, maar Suuz leek nog steeds onder de indruk van de kennismaking met Hans. Laura zag aan haar houding en uitdrukking op haar gezicht dat ze zelfs een beetje flirtte met hem.

Eindelijk kregen ze Dave in het zicht, voornamelijk omdat John zijn broer gemoedelijk bij de schouders vatte en richting Suuz duwde. Ze zag Dave blozen tot achter zijn oren toen de vrouw haar blik op hem richtte.

‘Kom… wij gaan naar de keuken’, zei Hans. Hij trok Laura aan haar arm mee. Over zijn schouder riep hij: ‘Zoeken jullie een plaatsje aan tafel. Wij komen er zo aan.’

Verheugd liep Hans met de mooiste wijn en bijpassende glazen langs haar heen. ‘Wat een schoonheid, zeg!’ hoorde ze hem nog tegen haar fluisteren.

Het eten werd een ramp. Suuz lustte ook geen kaas en er was niets wat de gerechtjes kon vervangen.

‘Heb je geen cracker hummus, mam?’ vroeg John bijna wanhopig.

‘Nee, John. Je had het even eerder moeten melden.’

Suuz dronk ook geen wijn. Dat zorgde voor enige teleurstelling bij Hans zag ze, maar hij zat nog steeds vol adoratie naar zijn aanstaande schoondochter te kijken. Dave deed al niet onder voor zijn vader en was zichtbaar onder de indruk.

Alle mannen in de kamer keken vol bewondering naar de nieuwe gaste aan tafel. Eenmaal op de bank en tijdens het uitpakken van de Sinterklaasgeschenken kwam het gesprek op gang. ‘Wat doe je voor werk, Suuz?’ Hans had de vraag belangstellend gesteld.

John antwoordde in plaats van Suuz. ‘Suuz wil huisvrouw blijven. Ze wil daarnaast haar eigen vlog en Instagram meer gaan promoten.’

‘Je eigen vlog? Cool man.’ Dave volgde het gesprek belangstellend. ‘Waarover?’

Suuz stak een beetje nuffig haar neus omhoog. ‘Als influencer.’

Laura keek met gemengde gevoelens naar de perfect opgemaakte vrouw. Moest Suuz haar schoondochter worden? Ze had zich hier een hele andere voorstelling van gemaakt. Ze zag een stabiel meisje voor zich met lichtbruin tot donker haar, natuurlijk opgemaakt, leuk gekleed en met een fijne baan in het vooruitzicht. Van dat meisje had ze gedroomd. Haar ideale schoondochter, de moeder in spé van haar ongeboren kleinkinderen. Niet deze zelfverzekerde vrouw met permanente make-up, valse wimpers, geblondeerde haren en acrylnagels. Laura stoorde zich nog het meest aan de kledingstijl van Suuz; een strapless jurk van glitter stof die niets aan de fantasie overliet. Geen enkel vetrolletje was zichtbaar. Ze had de aandacht van de mannen, dat moet gezegd worden.

Alle cadeaus waren uitgepakt. Nu was Suuz aan de beurt. Overdreven blij scheurde ze de envelop open van de brief waar vast een boekenbon of iets dergelijks in zou zitten.

‘Een neuscorrectie!’ Onstuimig omhelsde Suuz John. ‘Dank je. O, reuze bedankt liefje.’

De verlegen John glunderde blij. ‘Ik wist hoe blij ik je hiermee zou maken na je verhaal over je borstvergroting.’

Als bij afspraak verlegden de mannen hun blik naar Suuz haar borsten, alsof het nu geoorloofd was om er langer dan een paar minuten naar te mogen staren.

Laura vond het walgelijk om te zien. Haar mannen die ademloos keken naar Suuz, alsof ze een dame van lichte zeden was.

De rest van de avond was Laura niet spraakzaam, ook niet toen ze later alleen was met Hans. Ze reageerde niet eens op de opmerking van Hans dat ze er een leuke schoondochter bij zouden krijgen. Ze had zich deze kennismaking zo anders voorgesteld.

Pas tijdens de videocall met haar dochter Manon vanuit Nieuw-Zeeland durfde Laura iets van haar cynische houding te laten blijken.

‘Zo erg mam?’ vroeg Manon meelevend.

‘Oordeel zelf. Je zal het wel zien tijdens de kerstbrunch als je met ons Facetimed.’

‘Ik ben heel benieuwd. Ik wil dit wereldwonder wel eens met eigen ogen zien’, sloot Manon af.

Wil je meer lezen van deze mini kerst thriller van AnneVera, open dan het boek via deze link:

Veel leesplezier,

Groetjes,

Djuun

Wo