Week van de poezie - een gedicht uit Helden sterven jong

Het boek Helden sterven jong, een verhaal over het verzetsverleden van de familie van AnneVera , speelt zich af in de jaren 1940-45, maar neemt je ook mee in een pelgrimstocht ruim 70 tot 75 jaar later. Het wordt deels verteld vanuit Lotta, de moeder en grootmoeder van AnneVera, die jong haar broer verliest tijdens de oorlog, en daarna voor haar ouders gaat zorgen (met name voor haar moeder).  Het boek neemt je mee in haar beleveniswereld. Parallel daaraan loopt in de verhaallijn de zoektocht van AnneVera, ruim 75 jaar later naar de roots en de verhalen van de familie. AnneVera leert te begrijpen onder welke druk deze mensen hun activiteiten hebben uitgevoerd en tot welke grootse daden ze in staat waren.

Brent, de broer van Lotta duikt na de capitulatie van Nederland in 1940, direct onder in het Oosten van het land om niet voor de Duitsers te hoeven werken. Hij raakt zeer actief betrokken bij het verzet in Twente en vormt een hechte groep met een aantal vrienden. De Knokploeg Twente ontstaat. Ze raken onder andere betrokken bij sabotage acties, het de grens over helpen van gestrande geallieerde piloten en krijgsgevangenen, het opvangen van allerlei onderduikers, het bevrijden van verzetslieden die gepakt waren, het overvallen van distributiekantoren voor voedselbonnen en zo veel meer...

Er wordt door Brent nauwelijks contact onderhouden met de familie die nog in Zaandam woont, en zelf ook Joodse onderduikers in huis heeft, omdat het te gevaarlijk is.  In oktober 1944 wordt de schuilplaats van Brent gevonden en wordt hij door middel van een schotwond in zijn longen, ingerekend. Tot drie jaar na de oorlog is Brent bij de familie vermist. Pas nadat de moeder van Brent druk uitoefent op een SD lid, die wilde praten voor strafvermindering,  meer over haar zoon te weten te komen, wordt zijn executieplaats aangewezen. Een lang rouwverwerkingsproces binnen de familie begint en verantwoordelijkheden verschuiven van moeder op dochter.  De moeder van Brent raakt ziekelijk en Lotta neemt de verzorging en het huishouden op haar, naast het reilen en zeilen van haar eigen jonge gezin. Ook Lotta is getraumatiseerd en ontwikkelt straatvrees.  Het zorgen voor haar ouders, haar eigen gezin en de trauma's die ze zelf nog bij zich draagt. breken haar op. Dit werkt ook weer door op haar dochters. 

70 jaar later gaat AnneVera, de tweede en derde generatie, op pad om meer over de familiegeschiedenis in het Oosten van het land te weten te komen. Ze komen op plekken waar historie ligt en doen verrassende ontdekkingen. Dit alles resulteert tot het verwerken van oude familietrauma's die doorwerken tot  ver na de oorlog. Ook behaalt de familie meer erkenning voor het verzetswerk dat hun voorouders onder grote druk hebben uitgevoerd. Het ontzag voor deze mensen is enorm.  Ruim vijf jaar later komen er nog steeds zaken naar boven. Op de site van AnneVera zal hier meer over gemeld worden. www.annevera.eu. 

Binnen is het goed

daar voel jij je veilig

Je weet als het moet

te overleven; familie is je heilig

Buiten is het duister

De mensheid is slecht

In je hoofd hoor je gefluister

maar dat is niet echt

Het zijn de schimmen uit jouw verleden

die laten je niet met rust

Je hebt er onder geleden

Kijk nu, hoe de natuur je wakker kust

Lotta, het is nooit te laat

om weer te vertrouwen

Het is nooit te laat

om van het leven te houden

Het is nooit te laat

weer naar buiten te gaan

Het is nooit te laat

op eigen benen te staan

©annette

Het boek is te bestellen via www.boekscout.nl (zonder verzendkosten) en ligt in de Bruna van Zaandam (Damplein), diverse andere boekwinkels en bij het Nationaal Onderduikmuseum in Aalten. De namen in het boek zijn om pivacyredenen gefingeerd. Voor meer informatie over de familie kunt u kijken op www.geert-schoonman.com en op de facebooksite van Geert Schoonman. De man op de foto met de fiets is Geert zijn vriend Johannes ter Horst. Deze foto is genomen, vlak na de overval op het Huis van Bewaring in Arnhem, waar 56 gevangen bevrijd zijn, onder andere een Joods meisje dat op deze foto arm in arm wegloopt.

Hartegroet, 

AnneVera